Als een vis in het water

Alleen even een kort bericht met wat foto's. Ik moet jullie iets vertellen. Ik kan niet alleen duiken, maar ik ben een advanced diver! Na de PADI Open Water heb ik nog een cursus gedaan; PADI Advanced Open Water. Ontzettend gave dives: een Shipwreck, Underwater Navigation, Night Dive, Deep Dive and Underwater Photography. En ja, nu kunnen jullie ook een beetje meegenieten, want ik zal een paar foto's op mijn blog zetten. Nu moet ik jullie wel vertellen dat ik onderwater niet zo'n goede fotograaf ben, maar ik heb toch een aantal erg toffe foto's. Maar geloof me (voor de niet duikers) onderwater is het nog veel mooier. Je wordt omcirceld door vissen en koralen. Inmiddels kan ik mijn buoyancy (waar ik ben in het water) aardig controleren en daar ben ik wel trots op. Het schipwrak was echt super! We waren 108 feet diep (dat is ongeveer 30 meter) Vissen van minstens 50 cm lang en we zwommen overal om het schip heen. Navigatie en deep dive is verplicht en daarnaast nog een night dive. Donker en met lichten in de weer. Ik vind duiken echt ontzettend gaaf en wil nog veeeeeel meer dives maken, maar ja... ik denk dat ik nu nog even moet wachten. Ik heb morgen nog 1 a 2 fundives en hopelijk nog ergens anders in mijn reis en anders moet ik nog even wachten tot ik weer mag...

Vrijdag vertrekken Barbara en ik met het vliegtuig naar Costa Rica. Daar zullen we afscheid van elkaar moeten nemen, want Barbara doet daar een Spaanse cursus en vrijwilligerswerk en ik reis verder naar Colombia. Mijn volgende bericht komt waarschijnlijk uit Costa Rica.

Ik houd het kort want ik heb nog maar 1 dag om te genieten van dit heerlijke eiland. Tot het volgende bericht!

Finding Nemo (or some other fish)

Daar ben ik weer. Dit bericht komt uit Honduras. Vanaf het eiland Roatan, Islas de la Bahias. Ik heb het hier ongelofelijk naar mijn zin, want ik ben mijn PADI aan het halen. Voor ik jullie in alle rozengeur en maneschijn ga vertellen over dit eiland zal ik eerst even vertellen hoe ik hier terecht ben gekomen.
Vanuit San Salvador namen we de bus, die overigens luxer was dan een gemiddeld vliegtuig, naar San Pedro Sula. Daar moesten we het doen met een bus vol kakkerlakken en oncomfortabele stoelen. Ja, een stapje down, maar ach ja.. ik ben wel wat gewend. Maar de bus kwam aan in La Ceiba. Vanuit deze havenstad gaat de ferry naar de Bay Island, maar de laatste ferry hadden we natuurlijk gemist, dus ja, dan maar een nachtje slapen in La Ceiba. De volgende ochtend kon de ferry ons gelukkig wel meenemen. Daar ontmoetten we een vriendelijke german guy waar we nu mee op een prachtige kamer slapen. Een cabina met keuken, kingsize bedden een een goed werkende air conditioning. Wat een luxe!

Gisteren zijn Barbara en ik begonnen met onze duikcursus, PADI open water. We hebben net 2 dagen gehad van leren, toetsen maken, leren, video's kijken, leren, oefeningen doen in het water, leren, onze uitrusting klaarzetten, leren EN vanmiddag hebben we dan eindelijk onze eerste FUNDIVE gehad. VET!!!!!!!!! 40 minuten zwommen we door de koralen vol met vissen in alle kleuren, vormen en maten. Wow! Tot nu toe moesten we vooral relatief 'moeilijke' dingen doen voor noodsituaties, maar als je dan echt mag duiken dan is alles het waard. Wow, ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Dit is nog maar na 1 fundive en ik heb er nog 3 te gaan! Misschien wel meer, want waarschijnlijk zal ik wat langer op dit eiland blijven. Barbara en ik willen met het vliegtuig verder reizen en dat wordt probably naar San Jose, Costa Rica, dus misschien dat ik Nicaragua moet overslaan, want de tijd dringt.. maar ik vind het wel heerlijk nog even op dit eiland te blijven. Het is zo relaxed hier. Ik geniet met volle teugen. Ik zou jullie heeeeeel veel foto's willen laten zien, maar ik kan geen foto's onder water maken en heb geen tijd om veel foto's te maken van de rest van het eiland... De foto's zitten in mijn hoofd.

Ik stop er weer even mee, want ik ga weer lekker genieten van mijn tijd hier. Ik zal hier nog iets minder dan een week blijven, dus voor mensen die willen skypen of me mailen of iets anders, just contact me...

Hopperdiehop

Zoals ik in mijn vorige blog al beschreef ben ik nog steeds aan het landenhoppen. Mijn vorige bericht kwam uit Mexico. In de tussentijd ben ik in Guatamala geweest en nu ben ik dan in El Salvador beland. Ja, je leest het goed, El Salvador. Ook dit land stond niet op m´n lijstje, maar het ligt op de weg naar Honduras, dus waarom niet?

Ik zal weer even per land aangeven wat ik meemaak.

Mexico:

In Mexico heb ik me kostelijk vermaakt. De vorige keer dat ik schreef, vertelde ik dat we ´s avonds nog weg zouden gaan. Nou we gingen naar skelettenrestaurant, waar we daarna de film "La Magina Naranja"(schrijf je het zo?) of ook wel; "The Clockwork Orange" hebben gekeken. We hebben erg gelachen die avond.

De volgende dag hadden we een busreis van 10 uur en jawel, ik had het niet beter kunnen plannen, maar ik was ziek... En niet zo´n beetje ook. De reis duurde enorm lang, maar ik heb het overleeft. We kwamen aan in Panajachel, Guatamala.

Guatamala:

Panajachel, een klein stadje aan het Lago Atitlan. Een mooi meer omringt door vulkanen. Eerst moest ik een beetje bijkomen van ziek zijn. In dit stadje/dorp hebben we eerst een dagje gerelaxed, op de markt rondgelopen etc en de volgende dag hadden we een tour geboekt. Kabelbaan, vlindertuin en privestrand. Dit klinkt meer dan dat het was, maar uiteindelijk toch wel leuk. De kabelbaan was net als in Brazilie, COOL! Met een prachtig uitzicht over het meer. De vlindertuin had niet al te veel vlinders, maar ik heb toch een paar mooie foto´s kunnen maken en het privestrand, was het bos dat afliep in het water. Maar ondanks dat geniet ik zeker.

(Even een mooie foto van m´n reisgenootje en ik)

Na Panajachel was het tijd voor Antigua. Een ander schattig dorpje in Guatamala. Hier zijn we maar 1 nacht gebleven. In alle tijd dat ik in Latino amerika heb doorgebracht, kwam ik weer iets nieuws tegen. Barbara werd namelijk berooft. Dit klinkt nu enger dat het in werkelijkheid was, maar het is wel een feit. We liepen in een marktje, druk met mensen. Ik zag een mevrouw met dochter steeds achter ons lopen. Ineens was er een opstopping voor Barbara, ik zag de mevrouw in kwestie iets verstoppen achter haar vest en toen zag ik dat Barbara´s tas open was. Mevrouw had een notitieboekje gestolen waarvan ze waarschijnlijk dacht dat het een portemonnee was. Ze liet het vallen en sperde ervandoor. Of ze het nou liet vallen omdat het de verkeerde was of omdat ik het had gezien weet niet niet. Maar ze was spoorloos verdwenen. Gelukkig was er dus niks gestolen uiteindelijk, maar we zijn nu wel weer wat oplettender. Het blijft Centraal Amerika...

Ja, en toen... Als je reist gaat het altijd anders en zo ben ik dan nu in El Salvador gekomen. We blijven 2 nachten slapen in San Salvador, waarvan we nu al 1 nacht hebben gehad, en dan crossen we door naar Honduras.

De laatste paar dagen zijn we alleen in toeristische schattige dorpjes geweest en nu zitten we in de GROTE stad San Salvador, met 1.8 miljoen inwoners, inclusief de stank van de bussen en de latino´s die ons aanstaren. Nu ben ik aanstaren gewend, maar ik geloof dat ik er toch weer opnieuw aan moet wennen.

Ik heb al erg veel zin om naar Honduras te gaan. Hopelijk gaat alles volgens ´plan´ en heb ik over een week m´n PADI-diploma.

Bedankt voor alle belangstelling tot nu toe. Ik heb veel leuke reacties gehad op mijn blog en ik vind het ook super dat ik zoveel mailtjes krijg. Als je hier aan de andere kant van de wereld bent is het heerlijk om wat van thuis te horen.

Crossing the Borders

Jullie denken waarschijnlijk allemaal dat ik nog lekker in Belize zit, maar nee... Ik ben lekker onderweg. Van het ene latino land, naar de andere.

Na mijn avontuur in Belize ben ik naar Guatamala gereist. Daar ben ik 2 nachten gebleven in het kleine stadje (een schiereiland) Flores. Toen doorgereist naar Mexico. Eerst naar Palenque en op het moment dat ik deze blog schrijf ben ik in San Cristobal de las Casas. Morgen ga ik alweer terug naar Guatamala, maar dan naar Lago Atitlan. Snappen jullie het nog? Duidelijk is wel dat ik genoeg stempels in mijn paspoort verzamel :-D

Oke, even per land. Guatamala:
In Guatamala ben ik samen met mijn reisgenootje Barbara naar Tikal geweest. Dit is (weer) een Maya-site. Weer een hele mooie. Wel was ik jammergenoeg een beetje grumpy, want we moesten om 2 uur ´s nachts opstaan om de zonsopgang te zien vanaf de tempel. Mariska houdt niet van vroeg opstaan... Maar ja... Toen we daar aankwamen was ik mijn vermoeide gevoel alweer vergeten want wat een ongelofelijke zonsopgang. Met het geluid van brulapen en voor de rest totale stilte zat ik op de tempel. De zon kwam op, het licht scheen op de tempels in de verte en daarnaast zag ik jungle en een schitterende hemel. Echt, schittend. Hiernaast een foto, maar zoals vaak met foto´s (hoe mooi ze ook zijn); in het echt is het NOG mooier. Toen het hele park bekeken met een gids. Weer een Maya-site en weer een nieuwe belevenis.

Toen moesten we de grens over. Vroeg, deze keer om 4 uur op, gingen we op pad. Een onconfortabele bus (maar daar ben ik inmiddels wel aan gewend) bracht ons naar de grens. Stempel en toen moesten we in een klein bootje stappen. Wiebelend met al het gewicht van alle backpacks van alle toeristen gingen we de rivier over. Nu een betere bus en die bracht ons naar de plaats van bestemming.

Mexico (2):
In Palenque town zijn we gebleven. Dinsdag 5 augustus (voor mij gisteren) hebben we een bomvolle dag gehad. Vroeg op (ach ja, wat is vroeg op, 6.30 is bijna uitslapen). Eerst naar de Ruïnes van Palenque. Op naar de watervallen van Agua Azul. Mooie watervallen. Geen Iguazu, maar niks kan daar aan tippen. Maar het leuke aan deze watervallen was dat je erin kon zwemmen! Ohw, geweldig. Geen chloor, geen zout, gewoon heerlijk koud water. Genoten. Daarna moesten we alweer de bus nemen om 5 uur. Laat in de avond kwamen we aan in San Cristobal de las Casas, maar we hadden meteen een hostel kunnen regelen en vandaag hebben we dit schitterende stadje door kunnen wandelen. Het is nu middag dus straks gaan we nog even lekker wat eten en misschien iets doen (film, drankje, museum) en dan morgen hebben we alweer een bus geregeld naar Guatamala. Yes yes, I am crossing the borders, baby!

Ik voel me helemaal in m´n sas. Ondanks het gehaast en geregel geniet ik van elk moment. Deze ervaring kan niemand me meer afpakken en ik kan eerlijk zeggen dat ik best wel een beetje trots ben dat ik dit avontuur alleen ben aangegaan en dat ik het zo naar m´n zin heb.

Mijn volgende bericht komt waarschijnlijk uit Guatamala, maar who knows...

Living the life in Belize

Eigenlijk had ik helemaal niet het plan naar Belize te gaan, maar wat ben ik blij dat ik hier ben. Jammer genoeg ga ik morgen al weer naar Guatamala. Maar on the other hand heb ik ook weer zin om een nieuw land te ontdekken waar ik weer spaans kan spreken.

Eerst ben ik samen met Barbara naar Orange Walk gegaan. Een relax stadje in noord Belize. Belize is ongeveer even groot als Nederland, maar heeft nog geen 300.000 inwoners. Wat een verschil met ons kikkerlandje! Ik ben nog niet in Jamaica geweest, maar ik heb het gevoel dat in Jamaica en Belize dezelfde sfeer hangt. Van die caribisch gekleurde huisjes, de temperatuur, overal hoor je reggae en Sean Paul en je ziet veel posters en dergelijke van de grote held Bob Marly.

Ik ben woensdag naar Lamanai geweest. Weer Maya Tempels, maar weer in een andere contekst. Deze keer gingen we met een bootje naar de tempels en in het water zagen we een wilde krokodil. Gaaf! Toen gehiked naar de tempels en bovenop één geklommen waar we een fenomenaal uitzicht hadden.

Gisteren na een lange busrit in een oncomfortabele, maar wel sfeergevende bus aangekomen in San Ignacio. Hier hebben we vandaag (vrijdag 1 augustus) een avontuurlijke tocht gedaan. Een van de tofste dingen die ik heb gedaan. Na een uur lopen en door 3 rivieren heen gegaan te zijn (en dan bedoel ik tot de borst nat en een behoorlijke stroming) kwamen we bij een grot aan. Hier zijn we doorheen geklommen, gezwommen en alle manieren om vooruit te komen en kwamen we uit bij Mayaopgravingen van skeletten en potten. WOW! Ik vond vooral het klimmen en klauteren door het water en stenen erg cool. Ik voelde me net een vrouwelijke Indiana Jones.

Zoals ik al schreef, morgen naar Flores, Guatamala. See you later, crocodile!



Lamanai en het stadje Orange Walk in Belize. Een Jamaican flavour. Van Lamanai zie je hier de foto´s van een krokodil, brulapen en tempels.



Het avontuurlijke tripje naar de grotten. Het idyllische meertje de grot waar we in zwommen, de grot zelf, een detail van de potten, ik als Indiana en een echt skelet van een tienermeisje van de Maya´s.

Ik heb zoveel mooie foto´s dat ik een selectie heb gemaakt van de mooiste en de geinteresseerden kunnen thuis in Nederland een diashow van me krijgen.

ps als je de foto´s groter wilt zien, kun je op ze klikken...

En nog 2 filmpjes: ¨Het uitzicht vanaf de Tempel¨ en ¨De Lokale Bus¨