Living the Mayalife

Hallo luitjes,


Niet zoals ik van plan was, maar toch een bericht uit Belize. Ja, je leest het goed. Belize. Over Belize kan ik jullie nog niet veel vertellen, want ik ben hier net 2 uurtjes, maar over Mexico wel. Vanuit Havana ben ik gevlogen naar Cancun. Ik was eigenlijk niet van plan om in Cancun te blijven, maar door vertraging heb ik er 1 nachtje geslapen. Daar ontmoette ik Barbara, een Oostenrijks meisje die een wereldreis maakt. We hadden dezelfde plannen en het klikte dus ik heb nu voor Mexico, Belize, Guatamala, weer Mexico en weer Guatamala een reisgenootje.

Als je aan Mexico denkt, denk je waarschijnlijk aan sombrero's, ranchero's en de Maya's. Dat laatste ben ik dan ook op gaan zoeken. De ruines van Tulum (waar we ook sliepen), Coba en 1 van de 7 wereldwonderen Chitchen Itza. Tulum was super vanwege de setting (witte stranden! Ik en m'n reisgenootje zijn stiekem een strand opgegaan van een hotel en genoten), Coba was geweldig omdat je de piramide op mocht klimmen en van het uitzicht genieten. We gingen hier met mountainbikes van het ene wonder naar het andere. Chitchen Itza was amazing omdat het zo groots was. Ik keek m'n ogen uit!

Nu is het plan dus veranderd omdat Belize ook een mooie Mayaruine heeft en mooi op de weg ligt. Zo moeten we wel meer grenzen over steken, maar dat is goed. Ik ben hier om m'n grenzen te verleggen, dus alles valt op z'n plaats.

Ik voel me goed. Ik was eenmaal gewend aan het alleen reizen, want je ontmoet toch zoveel mensen, maar nu ik een reisgenootje heb gevonden is het ook super. Ik voel me gewoon helemaal weer op m'n plek in het buitenland. Ik heb deze reis zo nodig. Eindelijk kan ik ervan genieten. Reizen is mijn lust en m'n leven. Ik weet weer dat ik me zo gelukkig mag prijzen dat ik de mogelijk heb dit te doen en te groeien.

Hieronder nog een paar leuke foto's:

Tulum en het strand




Coba



Chitchen Itza en mijn reisgenootje Barbara

Cuba, het leven

Na bijna een week in Cuba te zijn voel ik al aardig het leven van de Cubanen. Het leven in de grote, drukke en levendige hoofdstad Havana, maar ook in het wat kleinere, maar net zo levendige stadje Cienfuegos. De Cubanen zijn echte latinos. Ze doen alles rustig aan, zijn vriendelijk en houden van het leven.

Vandaag reis ik af naar Santa Clara om een beetje geschiedenis op te snuiven van Cuba, met name over Ernesto "Che" Guevara. Dan heb ik nog één dagje in Havana en vrijdag vlieg ik alweer naar Mexico.

Cuba is een bijzonder land. Het gekke voor mij om te realiseren is dat de Cubanen weinig opties hebben. Ze gaan naar school en hebben goede medische ondersteuning, maar met al die brains kunnen ze allen maar relatief simpel werk doen voor een paar pesos per maand. Ze kunnen wonen en eten, maar meer zeker niet. Ik maak deze reis omdat ik na wil denken over wat ik wil omdát er zoveel opties voor mij (als jonge Nederlander) zijn. Dit is een vreemde gewaarwording.

Omdat ik nu zoveel tijd heb om na te denken, vind ik deze reis best wel eens moeilijk. Aanspraak heb ik genoeg, ik heb al aardig wat vrienden gemaakt in de week dat ik weg ben, maar toch voel ik me wel eens alleenig. De reis is zo intens en ik merk toch dat ik iemand ben die haar gevoelens en gedachtes wil delen. Dit zal nog wel eens een heftige reis kunnen worden.

Een paar foto's van de dingen die ik tot nu toe gedaan heb waaronder --> met dolfijnen zwemmen.

La Habana











Een kleine impressie van Havana. De gebouwen, straatjes, oldtimers (heb ik btw ook nog in gezeten), mojito´s.

Cienfuegos

Uitgaan in Cienfuegos is very cool! Eerst een vette show en daarna dansen! Met een paar fransen en een Cubaans stel heb ik de heupen losgegooit. Zondag heb ik gezwommen met dolfijnen. Daar ga ik!! (en nog een beso om het af te sluiten)

Santa Clara


La ciudad de Ernesto Che Guevara. Het monument en de tren blindado. Een trein die hij in zijn revolutionaire tijd stopte om zijn revolutie (hasta la victoria siempre) gaande te krijgen. Ja, ik loop veel en dan krijg je het warm (en verbrand je behoorlijk)

Nog een klein filmpje van de Cubaanse shows

Llego en CUBA

Jippiejajeeeee, ik ben mijn reis begonnen en dan wel in Cuba. Gisteren ben ik om 12.15 vetrokken vanaf Schiphol naar Havana, Cuba. Het was een lange reis, maar het was het waard. Ik voelde me al meteen een rollercoaster van gedachten, want nu begint toch echt m´n reis. Alleen in Centraal Amerika.

Eigenlijk is alles op rolletjes verlopen. Ik kwam op tijd aan, ik had mijn tas, ik heb mijn geld kunnen wisselen en ik heb een mooie slaapplek. Ik zit in een Casa particular. Een gezin die kamers verhuurt aan toeristen. Nu ben ik de enige, maar die rust kon ik wel gebruiken om te slapen. Heb nu ook nog een kleine jetlag, maar die heb ik er zo uit.

Gisteren merkte ik al meteen dat ik weer in latino amerika zit. Ik ging met de taxi naar m´n slaapplek. Eerst even m´n afdingtalent gebruikt (waarschijnlijk word ik nog steeds afgezet, maar laat me maar in die waan) en reden we op een death road. Die Cubaanse wegen zijn levensgevaarlijk. Auto geven hun richting aan door een hand uit te steken, Cubanen rijden op het beste gedeelte van de weg, dus rechts inhalen is heel normaal, ik zat in een taxi met een gordel als decoratie en ga zo nog maar even door.

Natuurlijk ben ik erg nieuwsgierig naar de politiek hier. Het communisme is merkbaar. Grote ´reclame-slash-m´n slashknop doet het niet-propaganda´borden met ¨Bush is een terrorist.¨ Maar na lange gesprekken met el viejito (een oud mannetje die naast me zat in het vliegtuig) is duidelijk dat er wel een verandering is. Deze meneer gaf meerdere malen aan geen aanhanger te zijn van het communisme, maar is wel tevreden met zijn leven.

Vandaag maar rustig aan de stad Habana ontdekken. Mijn missie is het cubaanse leven voelen. I will let you know when I feel it!!!











Foto 1: Het uitzicht nog vanuit Nederland, wolken, wolken en wolken

Foto 2: Na een vermoeiende reis. Aangekomen met gelukkig al mijn bagage. Eindelijk gedoucht en klaar om te... slapen.

Foto 3: Maar oh oh oh wat ben ik blij. Ik ben er!!!